Do NothinG iN P A I – Episode III

โปสการ์ดจากเมืองปาย
ดินแดนแห่งความฝัน ที่เธอกับฉันได้มีวันพิสูจน์

ค่ำคืนสุดท้ายในร้านมิตรไทย
เต็มไปด้วยบรรยากาศของความรีบร้อน - - สนุกสนาน
ความอบอุ่นจากหมู่มิตรข้างกาย
ทำให้คลายความหนาวลงไปได้มาก
หลังจากมื้อใหญ่ ที่แสนจะอลังการ
นักเดินทางต่างพากันสูดอากาศจากเมืองปายให้เต็มปอดอีกครั้ง
ก่อนที่จะร่ำลากันไปในค่ำคืนนี้

เหม่อมองไปบนท้องฟ้า โคมไฟระย้าส่องสว่างลอยคว้าง
จับตาจ้องดูเนิ่นนาน พลางถามใจเมื่อไรจะได้กลับมา

จากความตั้งใจที่มีมาก่อนที่จะเดินทางมาถึง
แน่วแน่ไว้แล้วว่าจะต้องส่งโปสการ์ดหาใครสักคน
ไม่ใช่ว่ามันเป็นธรรมเนียมของการเดินทางหรอกนะ
แต่ทว่า มันสร้างความประทับใจได้มากกว่านั้น
แม้ว่าเราจะเขียนถึงคนที่เดินทางมาด้วยกันก็ตามที
จะว่าไปบอกกันเป็นคำพูดมันอาจจะซาบซึ้งได้มากกว่า
แต่การที่บันทึกไว้เป็นลายลักษณ์อักษรนั้นก็คลาสสิคอยู่ไม่น้อย
เมื่อใครคนนั้นได้รับโปสการ์ดจากเมืองปาย

ทุกครั้งที่หยิบขึ้นมา หวังเพียงว่าข้อความจากปลายปากกานั้น
จะนำหัวใจของเขาระลึกถึงปายได้อีกครั้ง

ต่างคนต่างมุ่งมั่นตั้งใจ เขียนโปสการ์ดหาใครที่อยู่ตรงหน้า
บ้างก็ส่งข่าวคราวถึงคนที่จากมา
บ้างก็ส่งหาคนที่อยู่ข้างกาย
บอกเล่าเรื่องราวความรู้สึก
ความสนุก ความสุข และความหวาน
ความประทับจิต ประทับใจตราบเท่านาน
ในเมืองชาน เมืองน่ารัก นักเดินทาง


Tuesday, March 13, 2007