http://whatwhenwhere.multiply.com/เกือบจะผ่านมันไปได้แล้ว
ความรู้สึกมากมายของความรักที่ไม่อาจเป็นไปได้
เมื่อใครคนนั้นยังคงอยู่เคียงข้างเธอเสมอ
แม้บางคราวในความสัมพันธ์นั้นอาจจะบั่นทอนความรู้สึกที่เธอมีต่อเขา
แต่...มันคือการอยู่ร่วมกัน ที่ยากจะจากพราก
ด้วยพันธะ และภาระที่รายล้อมอย่างแน่นหนา
ฉันเข้าใจ ฉันเป็น นางสาวเข้าใจ
ที่ยอมรับเงื่อนไขของความปวดร้าวนี้ นับแต่ก้าวเข้ามา
และพยายามอย่างยิ่งที่ผ่านพ้นแต่ละวันที่ก้าวผ่านด้วยใจนิ่ง
ด้วยเชื่อมั่นเสมอในพลังของศรัทธาและความรัก
วันนี้มันเกิดขึ้นอีกครั้งแล้ว
ราวกับเป็นบททดสอบของใจ ที่เชื่อว่า”ยอมรับได้”
ภาพความสุขระหว่างเขาและเธอ
ปรากฎให้เห็นเด่นชัดอยู่ตรงหน้า
มือที่โอบกอด ประกอบสายตาที่เอื้ออาทร
การพุดคุยหยอกล้อ ประสาคนรักใคร่นั้น
มันเด่นชัดกว่าคำบอกเล่าที่เธอเคยเอ่ยได้มากมายนัก
ฉัน...มองไม่เห็น และไม่อาจระลึกได้ว่า
ความทุกข์ที่เคยเกิดขึ้นในความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขานั้น เป็นเช่นไร
ความรู้สึกมากมายของความรักที่ไม่อาจเป็นไปได้
เมื่อใครคนนั้นยังคงอยู่เคียงข้างเธอเสมอ
แม้บางคราวในความสัมพันธ์นั้นอาจจะบั่นทอนความรู้สึกที่เธอมีต่อเขา
แต่...มันคือการอยู่ร่วมกัน ที่ยากจะจากพราก
ด้วยพันธะ และภาระที่รายล้อมอย่างแน่นหนา
ฉันเข้าใจ ฉันเป็น นางสาวเข้าใจ
ที่ยอมรับเงื่อนไขของความปวดร้าวนี้ นับแต่ก้าวเข้ามา
และพยายามอย่างยิ่งที่ผ่านพ้นแต่ละวันที่ก้าวผ่านด้วยใจนิ่ง
ด้วยเชื่อมั่นเสมอในพลังของศรัทธาและความรัก
วันนี้มันเกิดขึ้นอีกครั้งแล้ว
ราวกับเป็นบททดสอบของใจ ที่เชื่อว่า”ยอมรับได้”
ภาพความสุขระหว่างเขาและเธอ
ปรากฎให้เห็นเด่นชัดอยู่ตรงหน้า
มือที่โอบกอด ประกอบสายตาที่เอื้ออาทร
การพุดคุยหยอกล้อ ประสาคนรักใคร่นั้น
มันเด่นชัดกว่าคำบอกเล่าที่เธอเคยเอ่ยได้มากมายนัก
ฉัน...มองไม่เห็น และไม่อาจระลึกได้ว่า
ความทุกข์ที่เคยเกิดขึ้นในความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขานั้น เป็นเช่นไร
ก็แค่ “คำบอกเล่า” ที่ไม่เท่ากับ “สองตาที่ได้เห็น”
หนึ่งใจ...ฉันยินดีอย่างล้นเหลือ ที่ได้เห็นความสุขนั้นด้วยสองตา
และอีกหนึ่งใจ แทบสลาย ที่ไม่เคยมีโอกาสได้ยืนอยู่ตรงจุดนั้น
แล้วฉันคนนี้ ควรจะรู้สึกเช่นไร???
All Rights Reserved.
Copyright Ó 2008 NimmanRadee.
Wednesday, October 15, 2008
