Tuesday, October 03, 2006

Give to Given


ไม่รู้ว่าจะผิดมากไหม
ที่ยอมเป็นใครคนนั้นแม้รู้ว่าเธอยังคงมีใคร
ไม่รู้ว่าเธอจะเชื่อไหม
กับความรัก…ที่ใครๆคิดว่าอยู่ไปช้ำไป
แท้จริงแล้ว ในทางกลับกันมันทำให้มีความสุขมากเกินกว่า
การที่ไม่ได้มีเธออยู่ในส่วนใดส่วนหนึ่งของชีวิตเลยแม้สักเสี้ยวหนึ่ง

ถ้าวันนี้ฉันเลือกที่จะเดินจากไป
เธอว่า..จะจดจำฉันเอาไว้ ในความทรงจำ
ก่อนที่จะได้จากโลกนี้ไปในวันใดวันหนึ่ง
อยากให้ภาพความสุขเหล่านั้นที่เรามีร่วมกัน
ในทุกๆรายละเอียด
ผุดขึ้นมาในห้วงความคิด
ก่อนที่จะหลับตา ไปชั่วนิรันดร์

…เพราะเธอว่า ชีวิตฉันเพิ่งเริ่มต้น
ในขณะที่เธอเดินทางมาเกือบสุดปลายแล้ว…

ในความไม่ลงตัวเช่นวันนี้
ฉันรู้ เธอรู้ . . . เรามีสิ่งหนึ่งที่ดำเนินไปด้วยกัน
“เราต่างไม่เป็นเจ้าของซึ่งกันและกันมากจนเกินความจำเป็น”
“เรียนรู้และอยู่กับความรักด้วยความเข้าใจ ไม่ใช่อดทน”
สิ่งนั้นเองที่ทำให้ความสัมพันธ์ที่มี ตัดอย่างไรก็ยังคงอยู่

และฉันเอง สมัครใจแล้วที่จะอยู่คงเดิม

Thursday, September 28, 2006

3 comments:

Ploy said...

เธอรู้ไม๊
ตอนแรกที่เรารู้ว่าระหว่างที่เค้าคบกับเรา ความสัมพันธ์ระหว่างคนเก่าของเค้ายังคงเหมือนเดิม เรารู้สึกแย่มาก เพราะดูเหมือนว่าเราได้แย่งคนรักจากคนๆนึงมา แต่การตัดสินใจของเค้ามากกว่าที่เราเชื่อถือ เราคิดว่าเค้าได้เลือกแล้ว นั่นหมายถึงเค้าได้ยอมใช้ชีวิตที่เหลือเพื่อเดินไปกับเรา เราถึงกลับมายืนจุดเดิมได้ ไม่งั้นเราคงทำเหมือนที่เคยทำมา คือ วิ่งหนีความจริง และยอมเป็นฝ่ายเจ็บ
แต่กับเธอเราว่าเธอได้เดินมาถูกทางแล้วแหละ
"ให้"เท่าที่จำเป็น
"รับ"ตามสมควรที่จะได้

Anonymous said...

เอ คนหนึ่งอยู่ตรงจุดเริ่มต้น
แต่อีกคนอยู่ปลายทางแล้ว
แต่ยังโอเค

นะ

นี่ล่ะน้า เขาว่า "รัก" :)

Nimman~Radee said...

พี่'ปราย

"รัก" ครั้งนี้เป็นรักแบบ "รักเธอ...กอดคนอื่น"ค่ะ
รัก แต่กอดไม่ได้

พลอย

เมื่อเรายอมรับมันได้ เรารู้สึกมีความสุขกับชีวิตขึ้นเยอะเลย "รับ" ตามที่สมควรจะได้ ไม่คาดหวังอะไรตอบเเทน แค่ไม่ลืม ก็เพียงพอ