Do NothinG iN P A I – Episode II

Trip 18-21 Jan 2007

ค่ำคืนแรกในเมือง ปาย
ผู้คนต่างเดินเผชิญความหนาว
เย็นเยียบเฉียบลึกไปถึงใจ
แม้ต้องหนาวกายเพียงไร
หัวใจของนักเดินทาง…ยังอุ่นดี

จิบเหล้าเคล้ากองไฟ ในไอหมอก
เสียงหัวเราะเสียงเย้าหยอก ในลมหนาว
พูดจาประสาเรา กลางหมู่ดาว
ปล่อยความเหงา ลืมความล้า ริมท่า ปาย


วันแรกของการเดินทางมาถึง เมืองที่โอบล้อมไปด้วยขุนเขาแห่งนี้
ผู้มาเยือนทั้งหลายต่างต้องเผชิญกับความหนาวที่คาดไม่ถึง
จะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม มันทำให้พวกเราไม่กล้าแม้แต่ที่จะขยับตัว
และด้วยความเชื่ออย่างหมดใจว่า แอลกอฮอล์จะช่วยให้เราอุ่นขึ้น
พวกเราบางส่วนจึงยังคงเดินเล่นอยู่ในตลาดที่เต็มไปด้วยความหนาวเย็น
เพื่อซื้อน้ำแข็ง และสิ่งจำเป็นบางอย่างสำหรับการ “ดื่ม”ของพวกเราในค่ำคืนนี้

ณ ริมปาย ในคืนฟ้าเปิด เช่นวันนี้
ความสวยงามบนผืนฟ้าพาให้หยุดหายใจไปชั่วขณะ
แต่ไม่ทำให้ลืมความหนาว ที่ไม่รู้เหมือนกันว่า

ตรงไหนนะที่เรารู้สึกยะเยือกเหลือเกิน
ท่ามกลางกองไฟของ บ้านปาย ริเวอร์ไซด์
มีความอบอุ่นเบา เบา จาง จางในความรู้สึกของเพื่อนร่วมทางในทริปนี้
ดื่ม ดื่ม ดื่ม และดื่ม
กระนั้นยังคง
หนาว หนาว หนาว และหนาว
พูดคุยเรื่องราวเล่าสู่กันฟัง สักช่วงหนึ่ง
เปลวไฟที่แรงกล้าเริ่มอ่อนกำลังลง เช่นพวกเราบางคนกำลังจะหมดแรง
ยามนี้ คงถึงเวลาที่พวกจะเข้าไปซุกตัวในกระท่อมน้อยปลายนา

ริมปายกันเสียที

บางครั้ง แม้ชีวิตต้องผ่านอุปสรรคมากมายแค่ไหน
ขอเพียงแค่เราเข้าใจ ว่ามีใครอยู่เคียงข้างเราเสมอ
เท่านั้นเอง ที่ชีวิตจะยังคงดำเนินอยู่ต่อไป
แค่ยังได้ยินเสียงลมหายใจ ของใครบางคน ก็เพียงพอ