Wednesday, February 01, 2006

Hopeful and Hopeless



อย่างดีที่สุดฉันคงเป็นได้แค่นี้
เป็นแค่คนที่เธอรู้สึกดีก็เดินมาหา
คงเป็นแค่คนที่เดินผ่านเข้ามา
ไม่ได้มีค่าอะไรมากมาย

วันนี้---เธอดีกับฉัน
พรุ่งนี้---เธอจะเปลี่ยนเป็นแบบไหน
วันนี้---เธอทำเหมือนรักฉันมากมาย
พรุ่งนี้---เธอเปลี่ยนไปทำเหมือนคนไม่เคยรักกัน

ความรักของเรา ยังคงมีอยู่ใช่ไหม
เธอยังไม่ได้เปลี่ยนใจใช่หรือเปล่า
ฉันเพียงอยากรู้ ...จะต้องดำเนินชีวิตอย่างไร
เพื่อทำให้เธอไม่ต้องฝืนใจเมื่อครั้งที่อยู่ใกล้ชิดกัน

เจ็บปวดมากรู้ไหม
เมื่อรู้ว่าเธอทุกข์ใจเมื่ออยู่ใกล้ฉัน
ได้โปรด...อย่าทำอย่างนี้
อย่าทำร้ายจิตใจกัน
อย่าเลย...หากต้องเหนื่อยใจเพราะฉัน...ฉันยินดีจะไป
All rights reserved


3 comments:

Nimman~Radee said...

พี่ไม่เคยฟังเพลงนั้นเลยละ
แต่สงสัยคงต้องไปหามาฟังดูบ้างแล้ว
ว่าเหมือนจริงไหม

Ploy said...

บางคนว่าความรักจะทำให้เรามีความสุข แต่ความรักที่ว่าเนี่ยก็ทำให้ทุกข์อย่างสาหัสเหมือนกัน ว่าไม๊

แต่ก็อีกนั่นแหละ หากเราไม่เคยลิ้มรสขมปร่าแห่งความทุกข์แล้ว ไหนเลยจะเห็นค่าความหอมหวานแห่งความสุขได้

โอว...ปรัชญา...

Nimman~Radee said...

ปรัชญา ความรัก รู้แจ้ง และเห็นจริง
แต่เมื่อยามปฏิบัตินั้นมันช่างยากเย็นเหลือเกิน

จริงไหม