Friday, July 20, 2007

Dimly Hope


=ความหวังในความเลือนราง=


นี่คงเป็นอีกครั้งสินะ ที่ต้องต้อนรับกับความผิดหวัง
กับเรื่องราวความรักที่ไม่ยอมจากไป
ทั้งที่ยังรักกันมากมาย
แต่ไม่สามารถจบลงด้วยการอยู่ร่วมกันได้
กับอุปสรรคต่างๆนานา..ที่ไม่ได้เกิดจากการที่ไม่รัก
แต่เกิดจากบุคคลรอบข้าง รอบข้าง และรอบข้าง

นี่ความรัก ไม่ใช่เรื่องของคนเพียงสองคนหรอกหรือ
ฉันไม่รู้แล้วว่ากำลังต่อสู้อยู่กับอะไร
กับอิทธิพลที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้
หรือกับความไม่หนักแน่นและยืนหยัดในความจริงใจของกันและกัน

เรื่องราวของความรัก กลายเป็นเรื่องราวของความขัดแย้ง
ฉันจำต้องยอมรับในสิ่งที่ไม่มีวันได้เลือก
หรือเลือก...เพียงสิ่งที่เธอหยิบยื่นให้
ความรักมันเป็นเรื่องราวของสิ่งใด
ใจ เชื้อชาติ ศาสนา หรือความเหมาะสม
เพียงแค่ใจเรารักกัน มันคงไม่เพียงพอ
ต่อความต้องการของ “คนอื่น” ที่มีอิทธิพลมากล้น

มีเพียงการรอคอยเท่านั้นที่จะทำให้เรายังคงอยู่ร่วมกัน
กับความหวังในความเลือนราง




Friday, July 20, 2007

5 comments:

Anonymous said...

Dimly Hope

มีความหวัง ย่อมดีกว่าสิ้นหวัง และเมื่อมีหวังแล้ว ก็ยังมีผิดหวัง


บางสิ่งยังมีหวัง บ้างอย่างยากยิ่งที่จะหวัง หากยังมีหวัง

เช่นนี้แล้ว สิ่งที่หวังก็ยังไม่สิ้นสุด


หากความหวังของเธอ เป็นความหวังในความเลือนราง

ก็ขอให้เป็นความเลือนราง อย่างจากหมอกในยามราตรี
ที่จะจางหายไป ในชั่วข้ามคืน เมื่อต้องแสงจากดวงอาทิตย์


Talpa

Anonymous said...

รบกวนขอนำ ลิงก์ บล็อกนี้ไปแขวนไว้ที่บล็อก midnightclub.wordpress.com หน่อยนะครับ ขอบคุณครับผม

Nimman~Radee said...

Talpa

ขอบคุณมากนะจ๊ะ ที่เข้ามาทักทายและฝากคำสวยๆเอาไว้อย่างสม่ำเสมอ ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะเป็นภาษาของหนุ่มวิศว ดุเป็นกวีมากๆ ขอบคุณที่เอาใจใส่แวะเวียนเข้ามาเสมอๆนะจ๊ะ ชอบคำที่เอามาฝากมากๆเลย

มิดไนท์คลับ

ด้วยความยินดีค่ะ รู้สึกเป็นเกียรติจัง
ขออนุญาตเข้าไปเยี่ยมเยียนนะคะ

Anonymous said...

แม้ความรักจะเป็นเรื่องของคนสองคน
แต่คนรอบข้างก็มีส่วนสำคัญในการดำเนินชีวิตคู่

การแต่งงานไม่ได้หมายถึงแค่คนสองคน
แต่คนไทย การแต่งงานคือการแต่งกับครอบครัวของอีกฝ่ายด้วยนะจ๊ะ ^ ^

Nimman~Radee said...

ขอบคุณค่ะพี่อัญ ...
ได้ไตร่ตรองขึ้นอีกเยอะเลย